بررسی فراوانی پیدایش یا تشدید دیابت شیرین در بیماران پیوند کلیه شده در بیمارستان سینا

مقدمه: هدف از این مطالعه‌، بررسی فراوانی ایجاد یا تشدید دیابت در بیماران پیوند کلیه شده در بیمارستان سینا و مقایسه آن با نتایج جهانی است. همچنین توانایی عوامل خطر پیشنهاد شده در تعیین میزان خطر ایجاد یا تشدید دیابت در این بیماران بررسی شد. مواد و روش‌ها: پرونده 127 بیمار پیوند شده در سال‌های 78-1376 در بیمارستان سینا که اطلاعات موجود در آنها برای حداقل یک سال پیگیری بیماران کافی بود، بررسی شد. بیماران به دو گروه کلی غیردیابتی و دیابتی قبل از عمل تقسیم شدند و از لحاظ پیدایش یا تشدید دیابت و نیز پراکندگی این عوارض در هر گروه بر حسب سن، جنس، سطوح خونی سیکلوسپورین، کلسترول، تری‌گلیسیرید، کراتینین، طول مدت دیالیز، وقوع رد حاد پیوند و نوع پیوند دهنده تعیین شد. بقای یک ساله پیوند نیز در هر گروه بررسی شد. نتایج: قبل از پیوند، 7 بیمار دیابتی و 120 بیمار غیردیابتی بودند. در گروه غیردیابتی، 14 نفر (7/11%) مبتلا به دیابت شدند. با افزایش سن، مدت دیالیز، سطوح خونی سیکلوسپورین، کلسترول، کراتینین و نیز در جنس زن، درصد پیدایش دیابت بالاتر بود. در گروه دیابتی، تمام بیماران تشدید دیابت داشتند. این بیماران دیابتی و نیز 14 بیمار گروه قبل مبتلا شده به دیابت در پایان یک سال عملکرد مطلوب کلیه داشتند و رد حاد پیوند در آنها دیده نشد. اهدا کننده پیوند در تمام آنها فرد زنده بود. بحث: فراوانی نسبی دیابت به دنبال پیوند و تشدید آن، بترتیب 7/11 درصد و 100 درصد بود. ممکن است بتوان از متغیرهای سیکلوسپورین، کلسترول، کراتینین، طول مدت دیالیز، سن و جنس به عنوان ملاک‌های تعیین کننده افراد در معرض خطر پیدایش یا تشدید دیابت در بیماران استفاده کرد تا از این طریق تشخیص و درمان زود هنگام انجام شود، زیرا دیده شده است که در صورت تشخیص و درمان زود هنگام، سرنوشت پیوند در بیمار دیابتی و غیر دیابتی یکسان است. علاوه بر آن کنترل زود هنگام دیابت منجر به متوقف شدن سیر آترواسکلروز و تغییرات قلبی ـ عروقی تهدیدگر حیات بیمار خواهد شد.